Ik ben een heks, geen superheld. En heel eerlijk gezegd, ben ik gewoon bang.
Het is lang geleden dat ik echt bang ben geweest. Nu ik deze post schrijf, doen mijn ogen pijn en heb ik verschillende kaarsen aangestoken. De Viking en een vriend zitten samen te gamen in de andere kamer en ik kom net terug van een meidenavond. Tijdens het fietsen naar de Viking, zag ik ineens een stuk van de route voor mij. Ik was daar nog lang niet en achteraf weet ik dat ik een andere route had moeten nemen. Nee, dat heb ik niet gedaan.
Iedereen heeft wel eens het gevoel gehad dat ze achtervolgd worden, dat weet ik zeker. In het verleden heb ik een post geschreven over angst en hoe die groter wordt in je hoofd wanneer je weet dat er meer is dan je kunt zien. Momenteel heb ik niet het gevoel dat ik mijzelf deze angst aanpraat. voelt anders dan ‘normale’ angst. Dit is niet mijn bijgelovigheid over 3x een naam en een portaal achter de spiegel.
Vandaag is anders. Het stuk weg was al in mijn hoofd verschenen voor ik daar in de buurt was. Tijdens het fietsen voelde ik iets trekken aan mijn rechterkant, terwijl mijn linkeroog als een gek begon te tranen. Ik heb nog nooit zo snel gefietst! Ik weet niet of het vriendelijk of onvriendelijk was, maar alles in mijn lichaam schreeuwde dat ik moest vluchten. Een natuurlijk flight of fight systeem. Het verhaal was daar geëindigd wanneer ik mijn fiets voor de flat van de Viking had kunnen parkeren.
Bij de Viking thuis kan ik mijn fiets niet altijd voor de deur kwijt. Onder de flat zit een enorme stalling maar daar kom ik liever niet alleen. In een van de gangen die grenst aan de stalling leven meerdere geesten. Ik voel mij niet veilig genoeg om hen te erkennen. Misschien is dit heel kinderachtig, maar het voelt veilig. Ik ben erachter gekomen dat zij mij met rust laten zolang ik hen negeer. Zojuist moest ik hen echter negeren terwijl ik al het idee dat ik achtervolgd werd. Vertrouw mij, daar voel je je niet veel veiliger door.
De Viking en vriend hebben geen idee dat ik op de bank zit. Ik voel me machteloos en bang. Als heks leer ik dat er veel meer is en dat veel niet slecht of negatief is. Maar soms kom je iets tegen wat niet goed voelt. Zo’n typische horror ‘do not try this at home’ waarschuwing, die ik alle medegroentjes heilig aanraadt. Als groentje hoop je dat jij je beter kan afschermen en verdedigen als je je verder ontwikkeld hebt. Voor het eerst in tijden heb ik het idee dat ik compleet machteloos ben. De deur is op slot en de kaarsen branden. Langzaam word ik steeds een beetje rustiger.
Het komt vast wel goed. Naarmate je je verder ontwikkeld als heks ga je je krachtiger voelen. Je krijgt een beter idee hoe je je afschermt en verdedigd. Als groentje blijf ik mij ontwikkelen tot op dat punt. Maar soms is het heel vervelend dat niet alle volwassen heksen vertellen hoe doodeng het soms is om een groentje te zijn.
Wees gezegend,
Mirren
Klinkt heftig . Herken het wel. Ik probeer altijd hardop te zeggen Ik weet dat je er bent
Ik wil je nu niet zien. Daarmee hoop ik te voorkomen dat ze aandacht proberen te trekken. En wel te erkennen. Klinkt dat raar?
Je beschrijft het zo duidelijk dat hier ik mee griezel.
Wel fijn om te lezen dat je wat rustiger bent.
Beschermende zegel tekenen op je lichaam als je weer de fiets laat opstapt?
Hey! De sigil tekenen op mijn lichaam is misschien wel een goed idee. Het is interessant om te horen wat jij doet en nee het is absoluut niet raar. Je erkend ze maar je laat per direct ook je grenzen weten, het is eigenlijk heel duidelijk!
Ik denk dat veel volwassen heksen na verloop van tijd gewoon vergeten dat ze die angst eerst hebben gevoeld. Ik herken het ook nu pas nu ik jouw teksten lees en ben ook vaak bang geweest voor al die energieën die ik voelde.
Als je die angst naar je toe voelt komen, teken dan een wegzendend pentagram in de lucht en stel je voor dat het blauw of paars opvlamt. (Het wegzendende pentagram begint bovenaan en gaat dan naar links onder). Zeg krachtig hardop dat je dat wat op je af komt terugstuurt naar zijn/haar eigen rijk. Het pentagram zal je beschermen.
Hoi lieve Lunadea,
Dank je wel voor al je tips! Het lijkt me ook wel weer leuk om te lezen en een terugreis in je hoofd naar toen te hebben om te zien hoever je bent gekomen. Ik had ergens al het idee dat volwassen heksen vergaten dat ze vroeger bang waren. Dat maakt het grappig aangezien dit voor een groentje vaak een reëel probleem is.