Nee, ik zweer het, ik ben jullie niet vergeten en nee, ik heb niet stilgezeten! Zoals sommigen van jullie al gezien hebben, is er in de afgelopen week een volledig nieuwe website gebouwd. Dezelfde verhalen, dezelfde Mirren, maar wel een nieuwe look. Door het bouwen van de website en het verhuizen naar mijn nieuwe huisje, heb ik eerder geen tijd gehad om te schrijven. In de tweede week in het nieuwe huis wilden De Viking en ik eigenlijk het altaar samenvoegen, maar vanwege drukte is dat tot op heden niet gelukt. Het voelt raar om geen automatische bescherming van een altaar om mij heen te hebben. Het huis zelf voelt niet onveilig, overdag niet tenminste.
De nachten daarentegen zijn, tja hoe zal ik het zeggen, anders. Ik slaap onrustig, maar krijg geen duidelijke hoogte van mijn dromen. Afgelopen zondag werd ik wakker door een schreeuw. Een schreeuw die alleen ik hoorde, terwijl ik honderd procent zeker weet dat ik hem niet ingebeeld heb. Ik voelde mij bekeken en heb daadwerkelijk mijn licht aangezet. De Viking sliep rustig door en ik wilde hem ook niet wakker maken, maar ik heb de rest van de nacht niet meer geslapen. Ik weet dat de Viking veel droomt over geweld en oorlog sinds wij hier zijn komen wonen. Op verschillende websites wordt dromen over geweld beschreven als: beginnen aan iets nieuws, voor je gevoel onderdrukt worden’ en ik heb het telkens afgeschreven aan de stress. Tot gisteren. Gisteren had ik mijn eerste gewelddadige droom.
Hij speelde zich af in een groot woud. De bossen en structuur deden mij denken aan het Zwarte Woud in Duitsland. Ik was door die bossen aan het reizen met mijn zus en een groot zwart paard. Mijn zus reed op de fiets en ik reed op het paard. Het paard was groot en vertrouwde mij niet, waardoor ik hem ook niet volledig vertrouwde. Dit zorgde ervoor dat het paard van tijd tot tijd onhandelbaar was. In de bossen stonden allemaal verschillende musea. Alle musea hadden hetzelfde onderwerp: wie heeft de wereld geschapen? Uiteraard waren alle religies vertegenwoordigd maar ik bezocht alleen de Heidense musea. Terwijl ik in een museum rondliep viel ik in slaap in de sneeuw (die lag alleen in het museum, niet daaromheen). Ik werd niet ouder, maar de wereld veranderde en ik werd pas twintig jaar later wakker.
Mijn zus was op dat moment nergens meer te bekennen, het paard stond wel op mij te wachten. Na het wakker worden veranderde de intentie vavn de droom. In plaats van vooral informeren werd het een actiefilm achtige droom waarbij ik constant moest rennen voor mijn leven. Terwijl ik opgejaagd werd, zocht ik veelal een schuilplek in de verlaten en vervallen musea. Uiteindelijk eindigde ik op een veilige plek met een ondergronds kamp van heksen. Mijn zus en andere familie en bekenden heb ik niet meer gevonden.
Op Grotebeer.net heb ik ieder onderdeel van de droom opgezocht, maar zonder resultaat. Ik heb geen idee wat mijn onderbewuste ermee bedoelde, maar ik weet zeker dat er een boodschap achter zit. In ieder geval zijn de Viking en ik zo moe dat we vanavond nog onze altaren samenvoegen, puur om ons huis te beschermen voor de komende nacht. Ik ben heel benieuwd, wat denken jullie dat deze dromen betekenen.
Wees gezegend,
Mirren
