Het element water
‘Hey Mirren, welk element ben ik?’ Verdwaasd keek ik op uit het vuur. Ik zat met een groep vrienden rond een Lammas vuur waar we eerder die avond mijn eerste eigen ritueel hadden gehouden. ‘Hoe bedoel je?’ Zover ik weet was het gesprek eerder over tv-series gegaan, of ik had een heel gedeelte van het gesprek niet meegekregen. “Jij en de Viking hadden het eerder vanavond over elementen. Dus, welk element denk je dat ik ben?” De jongen keek mij nieuwsgierig aan. Zijn bruine ogen glinsterden van nieuwsgierigheid terwijl ik nadacht over vier mogelijkheden. Elementen. Elementen zijn mijn eerste kennismaking met hekserij en paganisme geweest. Voordat ik bewust bezig was met hekserij, ben ik altijd al trots geweest op het element dat bij mijn sterrenbeeld hoorde. Ik voelde mij verbonden met dat element, ook al weet ik dat elementen veel groter zijn dan wij. Elementen laten zich niet dwingen. Wij…
De andere kant van de sluier
“Als ik op mijn bestemming ben, huil niet voor mij.” Het is een vrije Nederlandse vertaling van het nummer dat wij in Juni draaiden voor mijn oom. Het was een mix van de muziekstijl die ik altijd luister en die hij normaal luisterde. Dat maakte het een perfect nummer voor zijn begrafenis. Weten je, mensen zoeken geloof om verklaringen te hebben voor dingen die wij begrijpen. Vroeger hielden mensen het geloof aan om de donder te verklaren, nu zoeken wij vertrouwen in wat het geloof ons te bieden heeft na de dood. De andere kant van de sluier is voor bijna iedereen echt onzichtbaar. Behalve voor de paar mensen die hier en daar geesten zien. Voor mij is mijn spiritualiteit nooit geweest om erachter te komen wat er na de dood is. Toch merk ik dat sinds ik mijn pad loop, ik steeds geïnteresseerder word. Want hoe kan het dat…
De Godinnen van de wereld: Deel 2
In mijn vorige blog heb ik het over Heilige vrouwen gehad. Er zijn echter nog veel meer Godinnen en Heilige vrouwen. Vandaag wil ik er nog een paar met jullie bespreken. Vrouw Holle Vrouw Holle begon voor mij als kindersprookje. Voor de meeste mensen begon het zo, denk ik. Ironisch is dat dit een sprookje is waar ik nooit zoveel mee heb gehad. Als kind trok de beloning van het meisje mij niet en ik kon me alleen maar voorstellen hoe erg zij haar familie gemist moet hebben. Als enige terecht komen in een wereld waarin je niemand kent, daar ben ik gewoon niet avontuurlijk genoeg voor. Nu ik ouder ben, weet ik nog steeds niet zo goed wat ik van het sprookje moet denken. Vele mensen zeggen dat de put waar het meisje doorheen valt staat voor de poort naar de onderwereld, of misschien zelfs wel voor de dood.…
De Godinnen van de wereld: deel 1
Het is 15 augustus 1967. Nadat de Paus verklaart heeft dat de Maria-Tenhemelopneming voortaan op een zondag moet vallen, is deze dag geen officiële feestdag meer. Deze dag ging ooit om het overlijden en ten hemelen opstijgen van Maria, de moeder van Jezus. Door de meeste christenen wordt zij gezien als de Heilige Moeder. Vandaar dat ik het vandaag over Heilige Moeders ga hebben. Veel mensen bidden tot een Godin, en als je als groentje alle religies gaat onderzoeken, lijken er wel duizend verschillende Goden te zijn. En hoewel het geen 50/50 verdeling is, zou ik toch zeker willen zeggen dat een groot deel van deze Goden vrouwelijk is. Tijd dus om de vrouwen eens in het zonnetje te zetten. Wat gelijk best een lastige taak is, want vind maar eens een omschrijving van een Godin die voor iedereen anders maar toch hetzelfde is. Vandaag wil ik het hebben over…
Lughnasadh 2020: mijn eerste ritueel
O damn, wauw. Dat was mijn gevoel afgelopen weekend. Vanwege weinig internet en omdat mijn Lughnasadh heel stressvol was, ben ik jullie vergeten een fijn Lughnasadh te wensen. Sorry daarvoor. Zelf zal ik deze Lughnasadh echter nooit vergeten, het was namelijk de dag waarop ik mijn eerste ritueel leidde. En nee, daar voelde ik mij totaal niet bekwaam genoeg voor. Rituelen bestaan er een vele soorten, je hebt de kleine rituelen zoals het groeten van de wereld als je wakker wordt of hele grote rituelen zoals de Wickerverbranding. Omdat Castlefest niet doorging, sliepen mijn vrienden en ik een weekend in het weiland. Om de Castlefestsfeer te behouden hadden we mede, spelletjes en de livestream. Een aantal weken geleden vroeg een vriendin of ik een ritueel wilde organiseren. Na wat overtuigingskracht van de Viking was het zaterdag eindelijk showtime. De weken daarvoor had ik voorbereidend werk gedaan: lezen, kijken, doemdenken, stressen,…
Het Zwarte (maar welkome) Woud
“Ja, hier huizen geesten in het bos.” Daar begon het al mee. De eerste indruk ’s avonds op de camping in het Zwarte Woud. Ik keek haar een beetje ongelovig aan. De receptioniste, ik schat rond een jaartje of 45, keek bloedserieus naar boven. “Ja, we horen wel vaker rare dingen in het bos ’s nachts..” Zoals je misschien al hebt gemerkt, Mirren en ik zijn de afgelopen weken in Duitsland verbleven. Midden in het Zwarte Woud hadden we een camping geboekt. Naast een bezoekje aan Magdalenenberg zijn we ook lekker aan het rondzwerven geweest. De receptioniste op de camping wist me vrij veel te vertellen over de omgeving, inclusief de roofridders en heksenjachten. Echter, niets wat ik niet wist, nadeel als je je interesseert in de geschiedenis. Na een beetje rondgesurfd te hebben op internet, kwam ik inderdaad meldingen tegen van mensen die claimen geesten te hebben gezien rond…
Magdalenenberg
Zoals beloofd zou de post van deze week te maken hebben met palen. Grafpalen om precies te zijn. Hoewel ik net terug ben (vandaar dit late tijdstip), wil ik verwelkomen in een bijzonder stukje van het Zwarte Woud. De omslagfoto is van de Magdalenenberg in Villingen-Schwenningen (Duitsland). De Magdalenenberg is een van de grootste grafheuvels uit de IJzertijd. Momenteel is de heuvel volledig archeologisch leeggehaald en wonen er alleen nog veldmuizen. Bij mijn wateroffer kwamen er veel kleine muisjes even kijken. Op de Magdalenenberg staan nu nog 10 grafpalen. De rest is te bekijken in het Fraziskanermuseum. Rondom de heuvel staan platen met informatie over hoe de heuvel opgebouwd is en wat er is gevonden. Het grootste graf in de berg behoorde tot een Keltische Prins (“De Keltenfurst”). Zijn graf dateert uit 616 v.Chr. Wanneer ik als groentje aan de Kelten denk, denk ik aan de eilanden. De Keltische…
Gescheiden maar niet alleen
De afgelopen weken heb ik mij zoveel mogelijk buiten de discussies van corona gehouden. Ik ben op de site lekker bezig geweest met Hekserij, ben begonnen in een nieuw grimoire en heb een beetje verjaardagsmagie verloren. Toch voel ik het gemis van samenkomen met gelijkgestemden. Ik trek me aan hen op. Door met hen te spreken merk je dat iedereen zijn eigen specialiteiten heeft binnen hekserij. Als je met mensen erover praat, leer je veel meer dan wanneer je leest. Ik leer veel beter als ik met mensen praat. Ik kan wel duizend keer over kaarsmagie lezen maar het gaat voor mij pas echt leven wanneer iemand zegt: het is hetzelfde als een verjaardagskaars uitblazen. Nu ben ik twee weken geleden 23 geworden (daarom was er 27 juni geen post) en dit was voor mij het eerste jaar dat ik kaarsmagie beter begrijp. Dit was ook het eerste jaar dat…
Retrogade (Astrologie deel III)
Op facebook zie ik mensen soms posten over iets dat fout ging en dan zeggen: ‘ach Mercurius is weer bezig.’ Voor iemand die nooit zoveel van astrologie heeft begrepen, is dit wennen. Het is dus tijd voor: Mirren en een reis door de sterren (en planeten). Google is mijn beste vriend. Volgens Google moet je tijdens de retrogade oppassen met communicatie. Dit onderwerp en alle andere onderwerpen waar Mercurius over heerst, lopen tijdens de retrogade minder soepel. Op verschillende sites waar ik mijn naslagwerk heb gedaan, wordt gewaarschuwd over het ondertekenen van contracten, moeilijke gesprekken voeren en nieuwe starten maken tijdens deze periode. Dit kun je beter laten. De start van de vakantie valt dus heel toepasselijk met retrogade. Eindelijk tijd voor mezelf, iets waar ik heel hard aan toe was en de retrogade ons kennelijk tot dwingt. Hoewel veel mensen gedwongen thuis kwamen te zitten, heb ik de afgelopen…
Munt en Midzomer
Ik heb een muntthee verslaving. Het is erg, maar ik houd niet normaal veel van verse muntthee en een beetje honing. Echt heerlijk. Normaal als ik thee wilt, fiets ik naar mijn zus en haal ik daar iets van haar (ondertussen struik) muntplant af. Vandaag heb ik er zelf maar een in de aarde gezet, omdat alles dat ik in een pot plantte dood ging. Op het moment dat ik de munt aan het plantten was, voelde ik een warme zomerzon op mijn schouders, wat heel apart is, aangezien de tuin in het noorden ligt en dus ook niet altijd zon heeft. En toen bedacht ik het mij. Ik was op het warmste deel van de dag, op de langste dag van het jaar, buiten munt aan het planten. Er zal nu een heel groot deel van de lezers zijn die denken: oké so what? Maar ik hoop dat er…